Barbecue-eenzaamheid

In het dagblad las ik een nieuw woord: Barbecue-eenzaamheid.
Dit woord fascineerde me, ik had er nog nooit van gehoord.

Barbecue-eenzaamheid staat symbool voor de hele vakantieperiode.
De ouderenhulplijnen zien de telefoontjes toenemen, zodra de vakantieperiode aanbreekt.
De ouderenaktiviteiten staan vaak helemaal stil en familieleden gaan op vakantie. Het besef dat anderen het erg leuk hebben versterkt het gevoel van eenzaamheid.

Om aandacht te vragen voor de eenzaamheid onder deze groep ouderen, roept men mensen op om eens langs te gaan bij ouderen b.v. in je eigen straat en omgeving. Het zijn vaak wel zelfstandig wonende ouderen in de steden. Thuishulp kan hierbij ook aan de bel trekken en ouderen er op wijzen dat er altijd wel ergens aktiviteiten zijn.

Wel merkt men dat de komende generaties ouderen, net als andere mensen ook in de zomer met vakantie gaan. Ze zoeken veel meer de jongeren op en willen gezelligheid. Daardoor wordt het aantal achterblijvers vanzelf minder.

Als je in een dorp woont zoals wij, dan is deze Barbecue-eenzaamheid veel minder aan de orde volgens mij dan in de grote steden.
Bij mooi weer is er in het dorp altijd wel iemand buiten in de tuin bezig en kun je een praatje maken. Of je gaat wandelen of fietsen in de omgeving en daarbij tref je altijd andere mensen.

Toch is het nog nodig om oren en ogen open te houden voor dit soort eenzaamheid. Ouderenfondsen roepen daarom mensen op om eens langs te gaan bij die ene oma of opa die alleen in de straat achterblijft.
Vaak helpt een telefoontje al om dat gevoel van eenzaamheid te verminderen.
Maar men moet wel beseffen dat je zelf ook stappen moet ondernemen om deze eenzaamheid te doorbreken.